Jordy Goethals met zijn record kruiskarper van 63 cm.

De record kongeraal van Arjan Stelwage: 127 cm lang en vijf kilo zwaar.

Dit voorjaar kwamen er twee spectaculaire recordclaims binnen bij Sportvisserij Nederland. Arjan Stelwage ving een kongeraal van iets meer dan 127 cm en Jordy Goethals wist een kruiskarper van maar liefst 63 cm in het net te krijgen. Beide vissen zetten de nieuwe records met aardig wat centimeters scherper.

Arjan Stelwage is een bijzonder gedreven wedstrijdvisser. Als hij iets serieus aanpakt, dan haalt hij vrijwel altijd het beoogde resultaat. Nadat-ie eerder dit jaar aangaf dat hij zijn zinnen had gezet op het Nederlandse record voor de kongeraal, was de recordcommissie dan ook niet verbaasd dat Arjan op 4 mei meldde dat zijn missie geslaagd was. Na meerdere pogingen die een aantal aardige ‘zeepalingen’ opleverden, had hij nu echt een grote kongeraal gevangen die het staande record – 111 cm – gemakkelijk verbrak. Arjan’s vis meet ruim 127 cm bij een imposant gewicht van meer dan vijf kilo. Daarmee heeft de Brabander nu een dubbel Nederlands record op zijn naam staan: dat van de langste én van de zwaarste kongeraal.

LANGE STAART
Op 23 april vertrok Jordy Goethals naar de waterkant voor een nachtje karpervissen. Al na een half uur stond de beetmelder flink te loeien. Tijdens de dril voelde de vis echter niet zo zwaar als een karper, zodat Jordy zich begon af te vragen wat er aan de andere kant van de lijn zat. Eenmaal in het net zag hij dat het een kruiskarper – een kruising tussen een giebel/goudvis en een karper – was, maar dan wel een hele grote. Met een lengte van 63 cm verbreekt hij het vorige record dat met 58 cm op naam van Henk Bretveld stond. De vis die Jordy ving heeft een extreem lange staart, wat zeker in zijn voordeel werkte voor dit lengterecord. Het venijn zat hem dus letterlijk in de staart!

Ramon Ansing heeft bij het WK Feedervissen de bronzen medaille veroverd in het individueel klassement. Team Holland eindigde aan de oevers van de Spaanse Rio Guadiana op een teleurstellende elfde plaats. Ierland werd wereldkampioen, Litouwen legde beslag op het zilver en Duitsland werd derde.

“De bronzen plak is mooi, maar een teammedaille is nog veel mooier. Dat doel staat altijd bovenaan”, blikt Ansing terug. Na een redelijke eerste wedstrijd en een achtste klassering (in een deelnemersveld van 21 landen) verliep de tweede wedstrijd heel moeizaam voor Team Holland. De Oranje equipe – Ramon Ansing, Danny van den Ende, Martijn Kroes, Jan Willem Plekkenpol, Frank van der Schaft, reserve Ben van Eck en bondscoach Jan van Schendel – mikte met een voertactiek voornamelijk wormen en gecrushte maïs gericht op giebel en carrasio. “Dit vanwege de inschatting dat een focus op karper niet zou leiden tot een hoger vangstgewicht. Dat bleek in sommige sectoren toch anders uit te pakken, zeker waar de witvis het liet afweten. Daar wisten de teams die geplakte maden voerden beduidend meer karper in het net te krijgen en zo de concurrentie voor te blijven”, licht Ansing toe. Na de zilveren medaille van vorig jaar eindigde Team Holland dit WK op de elfde plek.

foto: janny bosman

De driedoornige stekelbaars migreert tussen zoet en zout water.

Het aantal trekkende zoetwatervissen is tussen 1970 en 2020 wereldwijd met meer dan 80% afgenomen, blijkt uit een rapport van de Living Planet Index. Onderzoekers waarschuwen dat dit grote gevolgen heeft voor zoetwaterecosystemen en ook de voedselzekerheid van honderden miljoenen mensen in gevaar brengt.

Vissen zoals zalm, paling en stekelbaars trekken voor de voltooiing van hun levenscyclus tussen zoet- en zout water. Daarbij worden ze echter vaak gehinderd door obstakels. Dammen, stuwen en sluizen maken het bijvoorbeeld onmogelijk om hun paai- en voedselgebieden te bereiken. Ook vervuiling door onder meer stedelijk en industrieel afvalwater vormt een bedreiging voor de trekvissen. De populaties daarvan nemen wereldwijd sterk af. In Zuid-Amerika en het Caribisch gebied daalde het aantal zoetwatervissen in 50 jaar met 91%, terwijl onderzoekers in Europa een daling van 75% noteerden.

VERGAANDE GEVOLGEN
Het afnemen van de populaties trekvissen heeft vergaande gevolgen. Allereerst voor de gezondheid van ecosystemen. Trekvissen vormen de connectie tussen land en zee en zijn een onmisbare schakel in het systeem. Bijvoorbeeld omdat ze als prooi voor roofdieren dienen. Daarbij zijn wereldwijd ook honderden miljoenen mensen afhankelijk van trekvissen voor voeding of inkomen. Dat varieert van kwetsbare gemeenschappen in Azië, Afrika en Latijns-Amerika die een voedselbron zien verdwijnen tot de substantiële bijdrage van de sportvisserij aan de economie in bepaalde Scandinavische regio’s.

LICHTPUNTJES
Verschillende initiatieven moeten de neerwaartse trend een halt toeroepen. Zo wordt in kaart gebracht welke dammen, stuwen en andere obstakels niet meer worden gebruikt, maar trekvissen wel in de weg zitten. Alleen al in Europa liggen 150.000 dammen die niet meer functioneel zijn. Die kunnen worden verwijderd zodat vissen weer vrij baan krijgen – dat gebeurde in 2023 met 487 exemplaren, wat een toename is van 50% ten opzichte van het jaar daarvoor. Dammen die nog wel worden gebruikt kunnen bovendien passeerbaar worden gemaakt door bijvoorbeeld vispassages aan te leggen.

Lammers stipte het belang aan van mensen in hun kracht zetten, focussen op wat goed gaat, vanuit vertrouwen werken aan de ontwikkelpunten, de cruciale rol van data om te kunnen excelleren, en vooral de wil om als team samen te werken. De basis van deze aanpak neemt de georganiseerde sportvisserij graag over op weg naar één slagvaardige en toekomstbestendige organisatie.

Op 15 mei werd in het Fort Voordorp op feestelijke wijze de aftrap gegeven voor een unieke en historisch gebeurtenis: de zeven regionale hengelsportfederaties en Sportvisserij Nederland gaan samen op weg naar één organisatie. De lat ligt hoog, want de streefdatum voor de eenwording is 1 januari 2026.

Ruim honderd werknemers en bestuurders uit de georganiseerde hengelsport waren getuige van een bijzondere en motiverende bijeenkomst. Die startte met een inspirerende inleiding van Anton Maas (directeur Sportvisserij Zuidwest Nederland) en Rosetta Kooistra (directeur Sportvisserij Nederland). Zij stonden stil bij de hoeveelheid werk die reeds is verricht – zo gaf het bestuur tijdens de extra algemene ledenvergadering op 7 maart jongstleden haar fiat aan de eenwording – en bij de ongelofelijke inzet van de mensen die dit proces mogelijk maken. Ook was er aandacht voor het traject dat wordt ingezet met het transitieteam, onder begeleiding van Jan Willem Landré. Hij is een professional met veel ervaring in de sportwereld waar het strategische vraagstukken betreft.

MINDSET
Deze feestelijke dag werd afgesloten met een wervelende presentatie van Marc Lammers.Hij was acht jaar lang bondscoach van het Nederlandse dames hockeyteam en veroverde op de Olympische Spelen van 2008 in Peking de gouden plak. Lammers stipte het belang aan van mensen in hun kracht zetten, focussen op wat goed gaat, vanuit vertrouwen werken aan de ontwikkelpunten, de cruciale rol van data om te kunnen excelleren, en vooral de wil om als team samen te werken. De basis van deze aanpak neemt de georganiseerde sportvisserij graag over op weg naar één slagvaardige en toekomstbestendige organisatie.

De vier presentatoren trekken er – afwisselend in teams van twee – deze nieuwe serie samen met de cameraploeg al heel vroeg in de ochtend op uit om tot aan de zonsondergang de mooiste beelden van verschillende visserijen te kunnen schieten. Zo bezochten Marco en Daniël de Linge waar ze tijdens het vissen op winde onverwachts een grote vis aan de lijn kregen. Tamme en Marco gingen feedervissen aan de Eem waar ze behalve op een fikse regenbui ook op mooie brasems werden getrakteerd. Nathalie beleefde haar vuurdoop als VIS TV-presentatrice toen ze samen met Marco de polder bij Haastrecht in dook en ze daar een vis aan de lijn kregen die niet te stoppen was.

NOG MEER OP DE ROL
Behalve de drie hiervoor kort beschreven afleveringen staan er nog heel wat gave uitzendingen op de rol. Daarin wordt er kriskras door het land op tal van verschillende watertypen gevist: van beekjes tot grote rivieren, en van lieflijke meertjes tot de zee. Afhankelijk van de locatie en het seizoen wordt er op een brede waaier aan vissoorten gevist. Zo komen in de uitzendingen diverse soorten roofvis, bot, zeelt, barbeel, brasem en nog veel meer andere vissoorten aan bod. Ook ontmoeten ze tijdens hun avonturen lokale sportvissers die waardevolle tips geven. Kijk dus vanaf 30 juni iedere zondag van 9.00 tot 9.30 uur naar VIS TV op RTL 7.

Onderzoeker Remko Verspui brengt operatief een zender in bij een meerval.

Foto: Andreas Scharbert

Jan Kamman van Sportvisserij Nederland (r) helpt bij het loslaten van elftjes. 

De onderzoeksboot met de ankerkuil in actie op de Waal bij Ochten.

Sportvisser Gerard Rauw wordt in Doetinchem geïnterviewd door REGIO8.

DOETINCHEM: SWIMWAY OUDE IJSSEL
Aan de oever van de Oude IJssel zijn diverse meervallen – van meer dan een meter lang – voorzien van een zender zodat de onderzoekers de migratie van deze vissen kunnen volgen. Sportvissers van HSV de Rietvoorn uit Doetinchem leverden een bijdrage aan dit onderzoek door de vissen met de hengel te vangen. Vervolgens zijn de vissen onder toeziend oog van een breed publiek (van jong tot oud) geopereerd, bijgekomen en weer losgelaten. Streekomroep REGIO8 en De Gelderlander waren van de partij om alles op beeld vast te leggen.
OCHTEN: ANKERKUILEN AAN DE WAAL
Bij het evenement in Ochten vertelde onderzoeker Gerard de Laak van Sportvisserij Nederland de toeschouwers over het vissen met de ankerkuil (een speciaal, zeer groot raamnet), de soorten die in de Waal voorkomen en de gevaren waaraan deze vissen worden blootgesteld. Bij dit onderzoek en het evenement wordt samengewerkt met Rijkswaterstaat en met de plaatselijke beroepsvisser Willy Hol. Omroep Gelderland en NOS radio 1 kwamen aan boord van het onderzoeksschip voor een interview met onderzoeker Gerard de Laak.
WESEL: ELFTJES
LOS­GELATEN IN DE RIJN
Naast de evenementen die in Doetinchem en Ochten werden georganiseerd in het kader van het Interreg-project De Rijn Verbindt (waarin tien Duitse en Nederlandse organisaties samenwerken aan een gezonde, groene en levende Rijn), waren er ook medewerkers van Sportvisserij Nederland actief in Duitsland. Samen met collega’s van het Rheinischer Fischereiverband werden larfjes van de elft uitgezet in de Rijn (nabij Wesel). De sportvisserij zet zich al jaren in om deze bijzondere trekvis weer te herintroduceren in onze grote rivieren.