Een grote schoepstaart (links) fungeert als een parachute, terwijl de v-staart nauwelijks weerstand biedt. Dat zorgt voor een andere actie én voor een andere snelheid tijdens het afzinken van het kunstaas.

“De Waal is iedere keer dat je gaat vissen een blanco pagina. De omstandigheden zijn namelijk nooit hetzelfde: waterstand, afvoer en scheepvaart zorgen steeds voor andere stroomnaden. Een stek die eerder mooie vissen opleverde, is de volgende keer geen garantie voor succes. In plaats van goede stekken is het op de Waal meer een kwestie van de juiste omstandigheden.”

KOORDDANSEN
Peter mikt zijn jigkop met softbait in het kribvak en houdt de hengel in een horizontale positie zodra het kunstaas het water raakt. Zo laat hij dit aan een slappe lijn loodrecht naar de bodem zinken. “Kijk, de lijn loopt niet meer weg. De shad ligt nu dus op de bodem. Vervolgens hef ik de hengel heel rustig, naar een diagonale positie. Je ziet dat de lijn boven water nog in een bocht staat. Met een paar slagen van de molenslinger breng ik die lichtjes op spanning. Hierdoor wordt de softbait van de bodem getild en zeilt deze van het plateau langzaam de geul in. Soms volstaat het al om de hengel iets te liften en de stroming en de lijn het werk te laten doen.” In dit balansspel is de lijn een instrument om tegendruk te geven aan de zinkende softbait. Tegelijkertijd dient het als parachute om het kunstaas gecontroleerd te verplaatsen. “Deze techniek heeft meer raakvlakken met vliegvissen dan het over de bodem laten stuiteren van een 18-grams jigkop”, verklapt de routinier zijn roots, terwijl hij dit kunstje tot onder zijn hengeltop herhaalt.

EERST AANBELLEN
Als Peter aan de andere kant van de krib een fuut ziet jagen en daar een school speldaas aan het wateroppervlak uiteenspat, bedenkt hij zich geen moment. Hij draait zich om en met een kort, geplaatst worpje stuurt hij zijn softbait langzaam maar zeker naar de plek waar zojuist actie te bespeuren was. Een harde beuk resulteert even later in snoekbaars nummer twee, die net als de eerste vis ongeveer een halve meter lang is. 

Scan voordat je op een stek begint eerst het water en ga op zoek naar ‘wasmachines’: plekken met veel turbulentie in het water.

CHECK DE WATERSTAND

Om de bevisbaarheid van de Waal goed in te kunnen schatten, is het bekijken van de waterstanden (waterinfo.rws.nl) dagelijkse routine voor Peter. “Als meetpunt hanteer ik ‘Tiel Waal’. Bij een waterstand tot 450 cm ten opzichte van NAP staat het stoplicht op groen. Bij een hogere waterstand worden de kantmogelijkheden een stuk beperkter. Check daarom de dagen voorafgaand aan je vistrip de grafiek om teleurstellingen te voorkomen.”

VISPAS
Heb je de VISpas? Dan mag je in grote delen van de Waal vissen. Er zijn echter ook bepaalde stukken waar je enkel met een lidmaatschap van een lokale hengelsportvereniging aan de slag kunt en delen waar de sportvisserij geen visrecht heeft. Check daarom vooraf goed de situatie ter plaatse via de gratis VISplanner app of op www.visplanner.nl.

VLOT VERKASSEN
Na een worp of vijftien te hebben gemaakt zonder resultaat, stelt Peter voor om te verkassen naar de volgende krib. “Hoe mooi de kolken, stroomnaadjes en geultjes er ook uitzien, als je niet snel actie krijgt moet je niet te lang op een stek blijven hangen”, luidt zijn advies. In het volgende kribvak krijgen we allebei een harde aanbeet die we helaas niet weten te verzilveren. “Dat moet snoekbaars zijn. Misschien willen ze het net een tikje agressiever”, denkt Peter hardop na. Daarom schakelt hij van een 2,5 grams jigkop over naar een 7-grammer, zodat het zweefmoment wat korter wordt. Bij de eerstvolgende worp levert dat direct een harde beuk op en is de eerste glasoog voor Peter een feit. “Waarschijnlijk liggen er meer, dus hier maken we nog een paar worpen. Al bestaat met twee gemiste aanbeten ook de kans dat de snoekbaarzen nu even niet meer bijten. Het is dan beter om elders ons geluk te proberen en op de terugweg nog een paar keer in te werpen”, adviseert de snoekbaarscrack. Dat laatste scenario ontvouwt zich: na een paar vruchteloze worpen verkassen we naar het volgende kribvak.

WASMACHINE
Voordat hij een worp maakt, scant Peter eerst het water vanaf de hoger gelegen rivieroever. Daarbij zoekt hij naar ‘wasmachines’: plekken met veel turbulentie in het water. “Doorgaans ligt in het midden van een kribvak een ondiep zand- of grindplateau – een plek waar de witvis zich ophoudt. Om die plaat loopt een keerstroom die in de loop der tijd een geul heeft uitgesleten. Zaken die dit stromingspatroon doorbreken maken het extra interessant. Soms ontmoeten meerdere keerstromen elkaar of liggen er keien op de bodem die voor extra wervelingen zorgen. Naar mijn idee is de snoekbaars hier een hinderlaagjager die optimaal gebruik maakt van de wasmachine”, legt Peter uit. Hij tipt daarom eerst eens rustig in het gras te gaan zitten om te kijken hoe de stroming loopt. Vooral wanneer een boot voorbij komt worden de patronen extra goed zichtbaar. 

In de zomermaanden gebruikt Peter graag felgekleurde softbaits, terwijl in de winterperiode bruin en grijstinten de voorkeur genieten.

Na een snelle foto kamt Peter de stek verder uit om te zien of er wellicht nog meer te halen valt. “Je merkt dat de kunstaasvisserij bijzonder populair is: na een vangst zijn de overige snoekbaarzen wat sneller op hun hoede dan voorheen in de regel het geval was. Vaak is het nu na drie of vier aanbeten op één stek wel gedaan met de actie. Om zo min mogelijk argwaan te wekken werp ik mijn softbait ook niet in de ‘huiskamer’ van de snoekbaars, maar ploft die een paar meter stroomopwaarts in het water. Vervolgens stuur ik het hapje met behulp van de stroming langzaam naar de ‘voordeur’ toe. Deze zo natuurlijk mogelijke presentatie van het kunstaas is een wezenlijk andere aanpak dan dit plompverloren op de kop van de vis te werpen.” Het principe ‘naar een plek toe vissen’ is afkomstig van het vliegvissen en toont mooi aan hoe verschillende disciplines elkaar kunnen versterken.

KERS OP DE TAART
Met zo’n 1.400 kribben zijn de kantvismogelijkheden langs de Waal bijna eindeloos. Dit biedt de luxe om kribvakken zonder ‘wasmachines’ links te laten liggen en je te concentreren op de meest interessante spots. Daarom verplaatsen we ons na een boterham en wat te drinken acht kilometer westwaarts met de auto. “Bij Gameren ligt ook een mooi stuk van de Waal. Dat betreft een natuurgebied wat toegankelijk is voor voetgangers. Daar werd ik ooit eens honderden meters achtervolgd door een nieuwsgierige, jonge bever; schitterend. En voor de snoekbaars is het daar ook interessant”, zegt de natuurliefhebber er met een knipoog achteraan. Het is inmiddels midden op de dag en de felle zomerzon brandt op onze – ingesmeerde – huid. De verwachtingen zijn daarom laag, maar op de nieuwe stek blijkt dat de Waal een reeks verrassingen voor ons in petto heeft. Ben je benieuwd naar het slotakkoord van deze sessie? Check dan de nieuwe aflevering van VISblad TV op youtube.com/sportvisserijnl of ga naar facebook.com/sportvisserijnl.

>> MATERIAAL

Hengel: 2.70 tot 2.90 meter met een werpgewicht tot 25 gram
Molen: 2500 of 3000 formaat
Hoofdlijn: 12/00 tot 20/00 gevlochten lijn met drijvende eigenschappen
Voorslag: 25/00 tot 30/00 fluorocarbon
Kunstaas: softbaits tussen de 7 en 11 cm lengte die op verschillende typen jigkoppen in de range van 0,8 tot 7 gram worden gepresenteerd

Een 20/00 gevlochten hoofdlijn met drijvende eigenschappen verwacht je niet direct bij een finesse-aanpak. “Hoe lichter de softbait met jigkop, hoe dikker ik mijn hoofdlijn graag heb”, legt Peter uit. “Je zou eerder een dunne, zinkende lijn verwachten, maar een hoger eigen gewicht van de lijn biedt meer controle over de zinkfase – het moment waarop de meeste snoekbaarzen toeslaan. Dankzij de drijvende eigenschappen loopt de lijn niet diagonaal, maar met een boog door het water. Dit verbetert de zweeffase van het kunstaas en vermindert de kans op vastlopen.”

Zomerse zonnestralen strijken in de vroege ochtend over de Waal en haar uiterwaarden. Bovenaan de Waaldijk bij Rossum staat Peter over de rivier te turen. “Wat is het hier toch mooi. Deze rivier en de omgeving vervelen nooit. Als ik in Nederland had gewoond, was ik hier vaker te vinden geweest – en was het vermoedelijk niet bij één echtscheiding gebleven”, lacht de Vlaming bij de kennismaking. De grote bocht die de Waal hier maakt is voor Peter reden om deze plek als startpunt te kiezen. “Dat levert interessante kribvakken op. Daarnaast bieden het dorp, de bomen en de dijk beschutting tegen de in de regel west- tot zuidelijke windrichtingen. Al is dat voordeel nu, met windstil en warm weer, niet van toepassing. Voor de vangsten is donker en dreigend weer overigens te prefereren, maar aan de wispelturige Waal weet je het nooit. Een visje vangen moet zeker lukken”, stelt de snoekbaarsspecialist ons gerust.

VERGETEN GEBIED
Als we bij het eerste kribvak aankomen krijgen we direct een voorproefje van Peters alternatieve rivieraanpak. In plaats van naar de kribkop te lopen – wat heel veel snoekbaarsvissers doen – stoppen we bij het begin van de krib. “Verder dan dit gaan we niet. We concentreren ons op de vergeten delen van het kribvak. De zone waar bijna iedereen voorbij loopt op weg naar het uiteinde van de krib.” Peter weet dat hij een potentiële topstek links laat liggen door de kribkop niet te bevissen. “Wil je aantallen vangen, dan is de diepe kuil die iets stroomafwaarts van de kribkop ligt dé plek. Maar dieper in het kribvak zit ook snoekbaars, het hele jaar door. En daar kom je sneller een verrassing tegen. Na mijn switch (vroeger viste ik ook de kribkoppen af) is het aantal 70-plussers wat ik vang enorm toegenomen. Ten slotte kun je in het kribvak veel lichter vissen. In de regel gebruik ik jigkoppen van 0,8 tot 7 gram. Het 14 tot 20-grams spul wat je op de kribkop nodig hebt, is veel te zwaar voor de twee meter water die in de hoek van het kribvak staat.”