‘De hengel waar ik nu mee vis heb ik voor mijn verjaardag cadeau gekregen van mijn man’

AANTALLEN VS GEWICHT
“Ja, hebbes!”, klinkt het opgelucht uit de mond van Brenda als ze haar eerste voorntje van de middag aantikt. Als het vervolgens echter weer lang stil blijft, rijst de vraag wat het verschil in vangsten kan verklaren? “Zeg het maar”, countert Brenda. “Jaap vist iets verder uit de kant en zit meer naar het midden van de vijver. Mijn grondvoer bevat meer vismeel dan het zijne, en ik viste met twee maden – nu met een geweekte pellet. Het kan zijn dat dit minder in de smaak valt.” Brenda haalt haar lijn binnen en begint de stek opnieuw uit te peilen. “Zie je wel”, zegt ze even later. “Viste ik toch iets te diep.” Zowaar zakt haar pen niet veel later langzaam weg. Nu heeft ze een grotere vis aan de haak en niet veel later schittert de eerste zeelt van de middag voor de lens. Zo’n tien minuten daarna volgt een stevige blankvoorn. “Dit is eigenlijk ook wel typisch voor ons”, zegt Brenda zodra de vis weer zwemt. “Jaap vangt doorgaans de meeste vissen, ik het meeste qua totaalgewicht.”

VISSEN, HANDBAL EN FIETSEN
Wat vindt Brenda’s familie er eigenlijk van dat ze vist? En zou ze meer vrouwen willen aansporen om te gaan vissen? “Bij ons thuis heeft iedereen andere hobby’s, en dat juichen we alleen maar toe”, antwoordt Brenda. “Mijn kinderen zijn gek van handbal, mijn man is meer van het fietsen. Als hij een rondje maakt komt-ie soms wel even langs om te kijken. Mijn dochter trouwens ook. Die laatste vindt het ook leuk om foto’s te maken bij de wedstrijden aan de eerder genoemde betaalvijver waar ik regelmatig aan meedoe. En ja, ik zou vrouwen wel willen aanraden om sportvissen eens de kans te geven. Je wordt er heerlijk rustig van en het vangen van een vis geeft een kick. De stank van vissenslijm vind ik heel erg meevallen. Je nagels worden een beetje vies, nou ja. En vieze kleren kun je thuis wassen. Vismaten heb ik inmiddels genoeg, want naast Jaap vist m’n schoonzusje Danita tegenwoordig ook mee.”

COLLEGIALE VISMAAT
“Kijk aan: nummer vier!”, zegt Brenda met een grijns als het elastiek weer ver uit de top wordt getrokken. De brasem die even later in het net glijdt, is niet de laatste vis van de dag: Brenda vangt er nog twee bij. Ook Jaap vangt lekker door en eindigt met een indrukwekkend aantal van 45 vissen. “Je ziet dat hij van ons twee duidelijk de vaste stok-specialist is. Als het op aantallen aankomt, want qua vangstgewicht doe ik denk ik niet voor hem onder”, zegt Brenda met een knipoog als de sessie ten einde loopt. “En qua aantallen straks misschien ook niet meer, als hij me maar genoeg blijft helpen en coachen. Zo zie je maar hoe waardevol een collegiale vismaat kan zijn.” 

VERJAARDAGSCADEAU
Net zoals Brenda de vaste stok in haar jeugd links liet liggen, deed ze in 2014 in eerste instantie hetzelfde. “De vaste hengel trok me nooit zo: naar een dobber staren leek me saai en daarbij waren de hengels van vroeger relatief lomp en zwaar”, legt ze uit. “Dus toen ik weer ging vissen met mijn kids, koos ik in eerste instantie voor de methodfeeder. Pas toen ze bij de Bernisse – een commerciële visvijver waar Brenda in het weekend vaak te vinden is – een stokje van vijf meter in de aanbieding hadden, won mijn nieuwsgierigheid het van mijn argwaan.” Vervolgens was ze in één klap om. “Vissen met de vaste stok is actiever dan met de methodfeeder, naar een dobbertje turen bleek tóch leuk en drillen gaat heel anders dan met een werphengel. Als afwisseling op de methodfeeder vind ik het heerlijk. Jaap moest lachen toen ik op den duur een vaste stok bij me had: daar had hij me al eerder – zonder succes – warm voor proberen te maken. De hengel waar ik nu mee vis heb ik voor mijn verjaardag cadeau gekregen van mijn man.”

SOEPELE RENTREE
“Jaap, hou eens op!”, klinkt het met gevoel voor humor als haar vismaat al zijn tiende vis haakt terwijl Brenda nog steeds wacht op haar eerste vangst. Dit keer kruipt het elastiek verder uit de hengeltop en even later tilt Jaap een giebeltje voor de lens. “Die zitten hier ook genoeg”, meldt de geboren Briellenaar. “Mooie visjes, die aan licht materiaal leuke sport geven.” Jaap dankt de herontdekking van zijn hobby aan zijn zoon, die aangaf weleens te willen gaan vissen. “Zijn interesse zakte snel weg, maar zelf was ik meteen weer enthousiast”, aldus Jaap. Hij moest na twintig jaar ‘pauze’ wel veel nieuwe spullen aanschaffen, maar verder verliep de rentree bijzonder soepel. “Het is net als met fietsen: de basis verleer je niet. Bovendien kom ik uit een echte sportvisfamilie en heb ik vroeger heel veel gevist. Net als toen vis ik nu alleen met de vaste stok. Het is leuk om met mijn ervaring Brenda te kunnen helpen en te coachen.”

“Wat een heerlijk weertje, hè? Ik ben blij dat die waanzinnige hitte van de laatste dagen voorbij is”, zegt Brenda begin juli terwijl ze vanaf de draaistoel van haar uit de kluiten gewassen plateau over het kabbelende water tuurt. Samen met haar collega en vismaat Jaap – die een meter of vijf verderop zijn spullen in orde maakt – is ze deze middag neergestreken aan de Achtvijver van hengelsportvereniging Het Voornse Kanaal. “Hier heb ik met de methodfeeder al vaker gevist, maar met de vaste stok nog niet”, onthult de geboren Gorinchemse terwijl ze de hengeldelen in elkaar steekt. “Deze heeft Jaap allemaal voor me gemaakt”, zegt ze als ze even later haar bak met witvistuigjes opent. “Ik ben niet zo van het gepriegel, hij wel. Omdat ik nog niet zo lang met de vaste stok vis, helpt Jaap me ook met tips over aas, voer en het kiezen en monteren van het juiste elastiek.”

SECUUR PEILEN EN CUPPEN
“Normaal gesproken ben ik sneller aan het vissen”, zegt Brenda als haar buurman zijn eerste ruisvoorntje binnentikt, maar zij haar stek nog aan het uitpeilen is. “Aangezien ik steevast met een staande haak vis wil ik het bodemverloop op mijn stek altijd heel zorgvuldig verkennen voordat ik begin te vissen”, legt ze uit. Even later gaan met behulp van een cupset beheerst een paar balletjes grondvoer te water, gevolgd door twee handjes samengeknepen maïspulp. Dat laatste is ook een tip van Jaap. “Het idee is dat de geur van de maïs vis aantrekt, terwijl de vaste deeltjes aanwezige vis aan het azen houden. Jaap zweert erbij – en ik volg zijn aanpak”, verklaart Brenda. Ook als haar collega in no time zijn tweede en derde vis vangt, blijft ze onverstoorbaar naar haar dobber turen. Wel informeert ze terloops even naar het aas waarmee Jaap vist. “Een pinkie (kleine made, red.) en een caster”, klinkt het vanaf links.

HERONTDEKTE HOBBY
Het hanteren van de tien meter lange hengel gaat Brenda opvallend goed af voor iemand die nog niet zo lang met de vaste stok vist. “Vissen an sich is niet nieuw voor me. Dat doe ik al zo’n beetje mijn hele leven”, legt ze uit. “Als tiener ging ik vaak met mijn vader mee naar de Merwede. Die viste daar met de vaste stok en met de werphengel op paling. Ik hield het bij dat tweede. In de puberteit verdween mijn hobby uit beeld, maar tussen 2014 en 2018 ging ik weer regelmatig samen met mijn zoon en dochter naar het water. Zij zijn inmiddels drukker met andere dingen, maar bij mij is het vuurtje sindsdien weer helemaal aangewakkerd.” Op haar werk raakte ze aan de praat met Jaap, die ook net zijn oude hobby had herontdekt. “Nadat we in 2020 besloten om eens met zijn tweeën op pad te gaan, vissen we nu bijna wekelijks samen. Zijn gezelschap is fijn: mijn man vist niet en als vrouw zit ik niet graag alleen aan het water. Bovendien is samen vissen leuker dan alleen.”