De last minute inhaalrace van team Evezet Nederland laat zien hoe klein de verschillen tussen de ploegen zijn. “Eerlijk gezegd dachten we vooraf dat winst niet meer haalbaar was”, zegt teamcaptain Nick Eestermans. Voor het slotweekend aan het Prinses Margrietkanaal bij Spannenburg stond zijn team namelijk vijfde, met een achterstand van twintig punten op de koploper. “Dat we de competitie toch nog weten te winnen, maakt deze overwinning extra mooi.”

TAAI WEEKEND VERWACHT
De verwachting was een lastig weekend aan het PM-kanaal: dit vanwege harde wind en matige vangsten. Het Evezet team – met Nick Eestermans, Danny Flipsen, Mandy Swart, Jeffrey Bakkernes, Nico Bakkernes, Frans van Berkel en de bankrunners Christian Surquin, Arno Bosch, Eddy Rijken en Gerard Lodder – had vrijdag nog op het parcours getraind. Met de sleutelwoorden ‘voorzichtig, zuinig en flexibel’ gingen ze de beslissend vijfde en zesde wedstrijd van de TTC in.

WISPELTURIGE BRASEMS
Een duidelijke lijn in de vangsten ontbrak, wat voor hoofdbrekens zorgde. Eestermans: “Het was lastig om de beste aanpak te vinden. Mijn vissen ving ik met een bolvormige dobber van 2,5 gram en een sleepje, terwijl een teamgenoot succes had met een vlagdobber van 8 gram om het aas geblokkeerd te presenteren.” Ook qua voertactiek was het zoeken. “We hebben diverse samenstellingen geprobeerd, maar geen één gaf consequent resultaat. Het kwam aan op flexibiliteit en door regelmatig te switchen wisten we enkele vissen over de streep te trekken.”

BEHEERST VISSEN
Waar de vissers wél invloed op hadden, was de manier van reageren op aanbeten en het drillen van de vis. “Als je maar enkele brasems vangt, mag je er geen één verspelen. Daarom wachtten we bij een aanbeet iets langer en drilden we heel erg rustig, dat maakte ook een verschil”, zegt Eestermans. Ook de voertactiek werd met beleid ingestoken. “We hebben het lokvoer verschraald met leem, waardoor de donkere kleur goed aansloot bij de de bodem. Los aas, zoals casters en wormen, voegden we slechts in beperkte mate toe aan de voerballetjes met leem. Dit om de vis niet te verzadigen en gretig te houden”, sluit de winnende teamcaptain tevreden af.

Evezet Damesteam wint TTC Dobber Dames + U20

Het Evezet Damesteam heeft de Top Teamcompetitie Dobber Dames + U20 gewonnen. Aan het Noordhollandsch Kanaal bij Ilpendam bleven ze het Turbo Team (plek twee) en het Jeugdteam Sportvisserij Oost-Nederland (plek drie) voor. De individuele prijzen in de categorie Dames, U20 en U15 gingen respectievelijk naar Anja Groot, Stan Dekkers en Jent van Eyken.

Tijdens de laatste twee wedstrijden die eind september plaatsvonden was het de vraag of het Evezet Damesteam de voorsprong van zes punten op naaste concurrent Turbo Team kon vasthouden? Het korte antwoord is: ja. “We zijn supertrots op deze prestatie”, zegt Kaylee Goedhardt, teamcaptain van het Evezet Damesteam. “We waren er in eerdere edities al een paar keer dichtbij, maar dit jaar vielen alle puzzelstukjes op hun plek.” Daarmee doorbreekt Evezet Damesteam – Kirina Raterink, Kira Epping, Daphne Janssen, Kaylee Goedhardt en reserve Petra Bredemeier – de reeks van vijf opeenvolgende zeges van het Turbo Team.

ACHILLESHIEL
In de afgelopen jaren was het openingsweekend de achilleshiel van het Evezet Damesteam. Dat verliep telkens stroef, waarna ze in het slotweekend de sterren van de hemel visten. Voor een goede eindklassering moest de seizoenstart dit keer dus beter zijn. Daarom startte het team de Top Teamcompetitite begin juli aan het Prinses Magrietkanaal bij Spannenburg met een nieuw plan. “Onze voertactiek en -samenstelling pasten we aan, met ook kleine witvis in gedachten. Concreet betekende dit een overstap van in verhouding zwaar leem – nodig vanwege de scheepvaart – naar lichter leem en voer. Zo konden we ook goed meekomen in vakken waar het om grammenwerk ging”, legt Goedhardt uit. Het resultaat: na het openingsweekend geen achterstand, maar direct een voorsprong.

VOL VERTROUWEN
Gesterkt door dit resultaat begon de ploeg van Goedhardt vol vertrouwen aan het slotweekend op het Noordhollandsch Kanaal. “We komen hier sowieso graag, want dit water ligt ons al jaren goed. Aan dit kanaal is het prachtig vissen, want je moet flexibel zijn en op het juiste moment schakelen. Dat geldt niet alleen voor de afstand waarop je vist, maar ook voor het wisselen qua dobberkeuze, gewichtsverdeling en aaspresentatie. Wat in vak A werkt, is niet altijd per definitie de succesformule in een ander vak. Als je het met z’n vieren zo goed doet, geeft dat de overwinning extra glans.”

DRIETRAPSRAKET
Goedhardt en haar teamgenoten hielden in Noord-Holland drie stekken aan. Op de volle lengte (11,5 meter) lag de focus qua voersamenstelling op brasem. “Die had je nodig voor een goede uitslag, ondanks dat je kortbij mooie blankvoorns van 100 tot 200 gram kon vangen.” Ook op 8 meter afstand werden voerballen gebracht, maar de aanpak dichtbij (met de topset) was wezenlijk anders. “Door die stek met los aas aan te voeren – casters en hennep – ving ik mooie blankvoorns.” Bovendien kregen de stekken op 11,5 en 8 meter de nodige rust terwijl er op korte afstand een mooi vangstgewicht werd opgebouwd. Daarbij was het essentieel om op de verre stek om de 15 tot 20 minuten een voerbal bij te cuppen. “Het was een leuke, tactische visserij die resulteerde in een mooie zege”, besluit de teamcaptain tevreden.

foto: Wahid Fayumzadah

Later schakelde hij zelfs over op twee dikke wormen op een hair-montage met een forse haak maat 10. “Dat leverde nauwelijks lossers op – bijna elke aanbeet was raak.” In het laatste half uur ving Epping nog twee brasems, waarvan eentje zelfs ruim vijf pond woog. “Die vis heeft zeker het verschil gemaakt tussen de vakwinst en plek twee – en daarmee ook de eindoverwinning op dit ONK”, zegt de Drent tevreden.

EIGEN KAMPIOENSBORD
De zege bij het ONK Feedervissen is niet alleen een beloning voor vele jaren fanatiek wedstrijdvissen, maar helpt ook om de pikorde in huize Epping iets meer in balans te brengen. “Al delf ik nog altijd het onderspit tegen mijn dochter”, grapt Jan – die de vader is van succesvol wedstrijdvisser en meervoudig Nederlands kampioen Kira Epping. “Nu kun je ook van je eigen kampioensbord eten”, zei mijn dochter na afloop plagend. Tot slot geeft Epping de complimenten aan Sportvisserij Nederland voor het uitzetten van het wedstrijdparcours. “De stekken lagen op ruim dertig meter afstand van elkaar en die van mij was keurig gemaaid. Dat mag ook wel eens gezegd worden”, besluit de kersverse nationaal kampioen tevreden.

In het najaar vinden de open nationale kampioenschappen plaats die Sportvisserij Nederland jaarlijks organiseert. In dit artikel blikken we met kersvers nationaal kampioen Jan Epping terug op het ONK Feedervissen. De uitslagen en verslagen van de overige ONK’s vind je op de website van Sportvisserij Nederland.

“Dit is de kroon op al die jaren wedstrijdvissen”, zegt Jan Epping trots, daags na het ONK Feedervissen aan het Noordhollandsch Kanaal op 20 september. Toch had hij vooraf niet op de winst gerekend, bekent de wedstrijdvisser uit Drenthe eerlijk. De visserij bij Spijkerboor was lastig voor de 102 deelnemers, al waren de vangsten in vak A – waar Epping nummer 2 lootte – redelijk te noemen. “Na zorgvuldig peilen vond ik op 36 meter afstand een schoon stukje bodem, precies op het talud aan de overkant. Daar maakte ik een forse voerplek, maar ik begon de wedstrijd op een voerplekje dichterbij.” Dat leverde geen aanbeet op, dus schakelde hij na twintig minuten over op de verre lijn. “Maar toen ik na een uur nog geen teken van leven had gezien, krabde ik me toch wel even achter de oren.”

OM HET KWARTIER
Epping hield de moed erin, ook omdat zijn buren inmiddels al diverse brasems hadden gevangen. “Na iets meer dan een uur pakte ik mijn eerste vis: een brasem van zeker vier pond. Die kwam nadat ik was overgestapt van mestpiertjes naar een dikke dendro (worm, red.) op een haak maat 12. Vervolgens ving ik elk kwartier een brasem, allemaal ‘platten’ van boven de kilo.”