OP KARAKTER

Als om je heen de hengeltoppen non-stop staan te rammelen maar er bij jou vrijwel niets gebeurt, moet je sterk in je schoenen staan om toch vast te blijven houden aan de gekozen tactiek. Dat was voor mij in dit geval echter niet zo moeilijk: de extra hengel die Jos van Tongeren voor me had geregeld moest de kans op het vangen van een kongeraal vergroten. Daar was geen twijfel over mogelijk.

Die vastberadenheid kenmerkt de pioniersgeest die je moet hebben wanneer je probeert om een ‘nieuwe’ vissoort te vangen. In 2024 gingen Jos en zijn vismaat Wouter niet – zoals daarvoor gebruikelijk – de pier op voor gul, schar of wijting, maar stond iedere trip naar Wijk aan Zee in het teken van Conger conger. De zeepaling huist tussen de blokken van de pier, maar de puzzel om deze bijzondere vis te vangen was niet een-twee-drie gelegd.

Met vallen en opstaan – ze kregen regelmatig het deksel op de neus – vielen mettertijd echter steeds meer puzzelstukjes op hun plek. En ondanks dat Jos en Wouter nog altijd druk doende zijn om de geheimen en finesses van de congervisserij verder te ontrafelen, wordt de kans op succes met iedere sessie groter. Ook als je de doelsoort niet vangt, kun je toch een hoop wijzer worden. Terug aan de tekentafel worden de tactieken, technieken en materialen steevast verder aangescherpt voor de volgende trip.

Op pagina 28 tot en met 33 lees je alle achtergronden en bijzonderheden van de visserij op kongeraal. De belangrijkste les van deze reportage was voor mij echter de toewijding en het doorzettingsvermogen van Jos bij het ontdekken van de congervisserij. Dat vraagt om karakter, maar daar pluk je uiteindelijk wel de vruchten van.