spraakwater
In Spraakwater spreekt iemand – van BN’ers tot politici en van sportvissers tot wetenschappers – zich uit over thema’s rond vis en sportvisserij. Deze maand zijn dat Peter Beelen en Cor Cornelissen, bestuursleden van HSV ’t Alvertje uit Oostrum.
NIEUW VISWATER CREËREN
Vijver 5 wordt eind 2026 opgeleverd en vormt het sluitstuk van het nieuwe viswater dat bij het Wanssums Ven is gecreëerd.
Alle vijvers van het Wanssums Ven hebben vaste visplaatsen.
De 25 meter lange oeverzwaluwwand die bij vijver 5 is aangelegd.
Peter Beelen (voorzitter, links) en Cor Cornelissen (penningmeester) van HSV ’t Alvertje.
‘als vereniging zijn we op diverse wijzen betrokken bij natuurontwikkeling en -beheer op ons terrein’
‘HSV ’t Alvertje telt nu 1.200 leden, na de realisatie van vijver 5 zien we dit aantal hopelijk weer groeien’
“Letterlijk gezien ons inmiddels 26 hectare grote complex, maar ook figuurlijk van wat we als vereniging kunnen behappen. Zo krijgt deze vijver een oppervlakte van elf hectare, wat ons heeft doen besluiten om de ontgronder de vergunning te laten regelen.”
NATUURONTWIKKELING
Als gevolg heeft de provincie Limburg inspraak in hoe de vijver wordt opgeleverd. Cornelissen: “Dat komt op zich wel mooi uit, want het vijvercomplex sluit aan op het nieuwe natuurgebied de Oostrumsche heide. Zo zijn in het plan voor vijver 5 onder meer natuurlijke oevers, drie poelen voor amfibieën, een 25 meter lange oeverzwaluwwand en fruitbomen voor de dassen in het gebied opgenomen. Als vereniging zijn we dus ook betrokken bij natuurontwikkeling en -beheer. Zo doen we bijvoorbeeld vleermuistellingen, flora en fauna onderzoek, en er loopt een wandelroute over het Wanssums Ven.” Voor het onderhoudswerk is er een overeenkomst met TBS-kliniek De Rooyse Wissel. Hun mensen kunnen resocialiseren met het werk aan de visvijvers. “Zo kweken we goodwill en dat levert ons voordeel op in de contacten met andere betrokken partijen.”
BLIK OP DE TOEKOMST
Het project dat ’t Alvertje eind jaren ’80 startte heeft goed uitgepakt voor de vereniging. Beelen: “De Maas is slecht bereikbaar, maar wij hebben hier nu een prachtig visvijvercomplex – mede dankzij de vele uren die onze leden in diverse projecten hebben geïnvesteerd. We zijn blij dat het toenmalige bestuur de stap heeft aangedurfd, want je gaat toch een onbekend meerjarig traject in. Daarbij is het tegenwoordig ook steeds moeilijker om een ontgrondingvergunning te krijgen.” Toch is niet alles rozengeur en maneschijn: eind 2023 en ook in 2024 had ’t Alvertje last van hoogwater waardoor er acht tot negen maanden niet kon worden gevist. Ook werd in korte tijd vijf keer ingebroken in het clubgebouw en daarbij binnen de hele boel vernield. “Toezicht op het terrein is een issue, want controleurs krijgen is lastig. We vragen onze leden die ’s nachts op karper vissen dan ook om een oogje in het zeil te houden. Zij voelen een verantwoordelijkheid en letten op de omgeving en elkaar. Maar om nog beter toezicht te kunnen houden is er elektriciteit, glasvezel en een inbraakalarm aangelegd. Bovendien komen er binnenkort ook nog beveiligingscamera’s en toegangspoorten. We willen nog lang met veel plezier aan het Wanssums Ven kunnen vissen en houden de blik dus op de toekomst gericht.”
VOORZICHTIG DE BOER OP
Na de opening van vijver 2 in 1993 zag ’t Alvertje het ledental stijgen. Dat bracht de vereniging op het idee om nog een visvijver te realiseren. “Toen zijn we de boer opgegaan op zoek naar grond”, zegt Cornelissen. “Dat hebben we echter niet aan de grote klok gehangen. Door voorzichtig en ietwat geheimzinnig te werk te gaan wilden we voorkomen dat de grondprijs werd opgedreven. Na een poosje vonden we een boer die wel van slechte landbouwgrond af wilde. Toen hebben we dezelfde ontgronder weer ingeschakeld en het hele circus voor de tweede keer op touw gezet.” Dat resulteerde in vijver 3: een kleine, ondiepere vijver speciaal bedoeld voor de jeugd. Daar mag alleen met de vaste hengel van maximaal zes meter lang worden gevist. “In samenwerking met Sportvisserij Nederland hebben we daar vervolgens ook kruiskarper uitgezet. Dit werd zo populair dat we deze vijver later hebben vrijgegeven voor andere witvissers.”
CURSUS VIJVERBEHEER
Regeren is vooruitzien, dus had ’t Alvertje bij de aanvraag voor vijver 3 ook al een ontgrondingvergunning voor vijver 4 geregeld. Daar kon dan ook snel de eerste spade de grond voor in. Deze vijver was oorspronkelijk heel diep, maar heeft ’t Alvertje verondiept en geschikt gemaakt voor recreatief witvissen en wedstrijdvissen. “Er is schone grond met klei – waar ze commercieel gezien niets mee kunnen – gestort om de diepte van de vijver terug te brengen naar maximaal 4 à 5 meter. Bijkomend voordeel is dat de nieuwe klei- en leembodem veel geschikter is voor vis dan de oorspronkelijke, schrale grindbodem. De cursus vijverbeheer die we hebben gevolgd bij Sportvisserij Nederland heeft ons veel kennis opgeleverd over water- en visstandbeheer”, zegt Beelen.
AAN-, VER- EN TERUGKOOP
Waar vijver 3 en 4 werden aangekocht met een onderliggende hypotheek – Beelen: “Daar hebben we als vereniging flink voor gespaard.” – ging ’t Alvertje bij vijver 5 anders te werk. “Bij de aankoop van de grond voor die vijver is afgesproken dat de ontgronder eigenaar werd zodra de werkzaamheden startten. Daarbij is notarieel vastgelegd dat wij de grond na afronding van het project terug kunnen kopen.Uiteraard voor een lager bedrag per vierkante meter omdat er al zand en grind is gewonnen”, legt Beelen uit. Momenteel wordt er gewerkt aan deze vijver, die eind 2026 wordt opgeleverd. “Dit is het laatste project, want we lopen tegen onze grenzen aan”, zegt Cornelissen.
De steeds slechtere bereikbaarheid van de Maas was voor HSV ’t Alvertje uit Oostrum reden om op zoek te gaan naar nieuw viswater – bij voorkeur water in eigen beheer. Dankzij een ingenieuze constructie wist de vereniging landbouwgrond te transformeren tot visvijvers. Voorzitter Peter Beelen en penningmeester Cor Cornelissen lichten het ontstaan van een heus visvijvercomplex toe.
TEKST: JORAN BAL > FOTOGRAFIE: SANDER BOER
Doordat de bereikbaarheid van de Maas begin jaren ’80 alras minder werd, ging HSV ’t Alvertje op zoek naar nieuw viswater. Daarbij viel het oog van de vereniging op een vijvertje van ongeveer 1 hectare aan de Wanssumseweg. “De gemeente was echter niet bereid om tienduizend gulden subsidie te verlenen om er een volwaardige visvijver van te maken”, herinnert Cornelissen zich. “De wethouder kwam toen met het tegenvoorstel om de vijver te kopen. De twintigduizend gulden die dit kostte hadden we echter niet in kas.” Dus werd eind jaren ’80 onder leiding van voorzitter Hein van Valkengoed, secretaris Harry Lenssen en bestuurslid Gerrit van Sinten een constructie opgetuigd: een grondverzetbedrijf ging ter plaatse zand en grind winnen, om na afloop van de werkzaamheden een extra visvijver achter te laten. Met dit plan als onderbouwing zou er bij de bank een hypotheek kunnen worden afgesloten om de aankoop te financieren. En zo geschiedde.
RECHTEN ÉN PLICHTEN
“Dit klinkt in theorie heel simpel, maar heeft praktisch gezien best nog wat voeten in de aarde”, vult Beelen aan. “We hebben een ontgrondingvergunning aangevraagd en hielden die vervolgens in eigen beheer. Dit betekende dat we aan een hele rits voorwaarden van onder meer de provincie, gemeente en ontgronder moesten voldoen – je hebt als eigenaar niet alleen rechten, maar ook plichten. Met de gemeente konden we gelukkig regelen dat we minder onroerend goed belasting betaalden, want dat was een behoorlijk bedrag.” Ook moest er worden nagedacht over de inrichting van de vijver. “Je wilt niet met een plas water blijven zitten waar het direct twaalf meter diep is. Zaken als het bodemverloop, de vegetatie en de aankleding van de vijver in de vorm van een verenigingsgebouwtje hebben we onder de loep genomen en op papier gezet.”
NIEUW VISWATER CREËREN
spraakwater
In Spraakwater spreekt iemand – van BN’ers tot politici en van sportvissers tot wetenschappers – zich uit over thema’s rond vis en sportvisserij. Deze maand zijn dat Peter Beelen en Cor Cornelissen, bestuursleden van HSV ’t Alvertje uit Oostrum.
Alle vijvers van het Wanssums Ven hebben vaste visplaatsen.
Vijver 5 wordt eind 2026 opgeleverd en vormt het sluitstuk van het nieuwe viswater dat bij het Wanssums Ven is gecreëerd.
De 25 meter lange oeverzwaluwwand die bij vijver 5 is aangelegd.
Peter Beelen (voorzitter, links) en Cor Cornelissen (penningmeester) van HSV ’t Alvertje.
‘HSV ’t Alvertje telt nu 1.200 leden, na de realisatie van vijver 5 zien we dit aantal hopelijk weer groeien’
De steeds slechtere bereikbaarheid van de Maas was voor HSV ’t Alvertje uit Oostrum reden om op zoek te gaan naar nieuw viswater – bij voorkeur water in eigen beheer. Dankzij een ingenieuze constructie wist de vereniging landbouwgrond te transformeren tot visvijvers. Voorzitter Peter Beelen en penningmeester Cor Cornelissen lichten het ontstaan van een heus visvijvercomplex toe.
TEKST: JORAN BAL > FOTOGRAFIE: SANDER BOER
Doordat de bereikbaarheid van de Maas begin jaren ’80 alras minder werd, ging HSV ’t Alvertje op zoek naar nieuw viswater. Daarbij viel het oog van de vereniging op een vijvertje van ongeveer 1 hectare aan de Wanssumseweg. “De gemeente was echter niet bereid om tienduizend gulden subsidie te verlenen om er een volwaardige visvijver van te maken”, herinnert Cornelissen zich. “De wethouder kwam toen met het tegenvoorstel om de vijver te kopen. De twintigduizend gulden die dit kostte hadden we echter niet in kas.” Dus werd eind jaren ’80 onder leiding van voorzitter Hein van Valkengoed, secretaris Harry Lenssen en bestuurslid Gerrit van Sinten een constructie opgetuigd: een grondverzetbedrijf ging ter plaatse zand en grind winnen, om na afloop van de werkzaamheden een extra visvijver achter te laten. Met dit plan als onderbouwing zou er bij de bank een hypotheek kunnen worden afgesloten om de aankoop te financieren. En zo geschiedde.
RECHTEN ÉN PLICHTEN
“Dit klinkt in theorie heel simpel, maar heeft praktisch gezien best nog wat voeten in de aarde”, vult Beelen aan. “We hebben een ontgrondingvergunning aangevraagd en hielden die vervolgens in eigen beheer. Dit betekende dat we aan een hele rits voorwaarden van onder meer de provincie, gemeente en ontgronder moesten voldoen – je hebt als eigenaar niet alleen rechten, maar ook plichten. Met de gemeente konden we gelukkig regelen dat we minder onroerend goed belasting betaalden, want dat was een behoorlijk bedrag.” Ook moest er worden nagedacht over de inrichting van de vijver. “Je wilt niet met een plas water blijven zitten waar het direct twaalf meter diep is. Zaken als het bodemverloop, de vegetatie en de aankleding van de vijver in de vorm van een verenigingsgebouwtje hebben we onder de loep genomen en op papier gezet.”
‘als vereniging zijn we op diverse wijzen betrokken bij natuurontwikkeling en -beheer op ons terrein’
“Letterlijk gezien ons inmiddels 26 hectare grote complex, maar ook figuurlijk van wat we als vereniging kunnen behappen. Zo krijgt deze vijver een oppervlakte van elf hectare, wat ons heeft doen besluiten om de ontgronder de vergunning te laten regelen.”
NATUURONTWIKKELING
Als gevolg heeft de provincie Limburg inspraak in hoe de vijver wordt opgeleverd. Cornelissen: “Dat komt op zich wel mooi uit, want het vijvercomplex sluit aan op het nieuwe natuurgebied de Oostrumsche heide. Zo zijn in het plan voor vijver 5 onder meer natuurlijke oevers, drie poelen voor amfibieën, een 25 meter lange oeverzwaluwwand en fruitbomen voor de dassen in het gebied opgenomen. Als vereniging zijn we dus ook betrokken bij natuurontwikkeling en -beheer. Zo doen we bijvoorbeeld vleermuistellingen, flora en fauna onderzoek, en er loopt een wandelroute over het Wanssums Ven.” Voor het onderhoudswerk is er een overeenkomst met TBS-kliniek De Rooyse Wissel. Hun mensen kunnen resocialiseren met het werk aan de visvijvers. “Zo kweken we goodwill en dat levert ons voordeel op in de contacten met andere betrokken partijen.”
BLIK OP DE TOEKOMST
Het project dat ’t Alvertje eind jaren ’80 startte heeft goed uitgepakt voor de vereniging. Beelen: “De Maas is slecht bereikbaar, maar wij hebben hier nu een prachtig visvijvercomplex – mede dankzij de vele uren die onze leden in diverse projecten hebben geïnvesteerd. We zijn blij dat het toenmalige bestuur de stap heeft aangedurfd, want je gaat toch een onbekend meerjarig traject in. Daarbij is het tegenwoordig ook steeds moeilijker om een ontgrondingvergunning te krijgen.” Toch is niet alles rozengeur en maneschijn: eind 2023 en ook in 2024 had ’t Alvertje last van hoogwater waardoor er acht tot negen maanden niet kon worden gevist. Ook werd in korte tijd vijf keer ingebroken in het clubgebouw en daarbij binnen de hele boel vernield. “Toezicht op het terrein is een issue, want controleurs krijgen is lastig. We vragen onze leden die ’s nachts op karper vissen dan ook om een oogje in het zeil te houden. Zij voelen een verantwoordelijkheid en letten op de omgeving en elkaar. Maar om nog beter toezicht te kunnen houden is er elektriciteit, glasvezel en een inbraakalarm aangelegd. Bovendien komen er binnenkort ook nog beveiligingscamera’s en toegangspoorten. We willen nog lang met veel plezier aan het Wanssums Ven kunnen vissen en houden de blik dus op de toekomst gericht.”
VOORZICHTIG DE BOER OP
Na de opening van vijver 2 in 1993 zag ’t Alvertje het ledental stijgen. Dat bracht de vereniging op het idee om nog een visvijver te realiseren. “Toen zijn we de boer opgegaan op zoek naar grond”, zegt Cornelissen. “Dat hebben we echter niet aan de grote klok gehangen. Door voorzichtig en ietwat geheimzinnig te werk te gaan wilden we voorkomen dat de grondprijs werd opgedreven. Na een poosje vonden we een boer die wel van slechte landbouwgrond af wilde. Toen hebben we dezelfde ontgronder weer ingeschakeld en het hele circus voor de tweede keer op touw gezet.” Dat resulteerde in vijver 3: een kleine, ondiepere vijver speciaal bedoeld voor de jeugd. Daar mag alleen met de vaste hengel van maximaal zes meter lang worden gevist. “In samenwerking met Sportvisserij Nederland hebben we daar vervolgens ook kruiskarper uitgezet. Dit werd zo populair dat we deze vijver later hebben vrijgegeven voor andere witvissers.”
CURSUS VIJVERBEHEER
Regeren is vooruitzien, dus had ’t Alvertje bij de aanvraag voor vijver 3 ook al een ontgrondingvergunning voor vijver 4 geregeld. Daar kon dan ook snel de eerste spade de grond voor in. Deze vijver was oorspronkelijk heel diep, maar heeft ’t Alvertje verondiept en geschikt gemaakt voor recreatief witvissen en wedstrijdvissen. “Er is schone grond met klei – waar ze commercieel gezien niets mee kunnen – gestort om de diepte van de vijver terug te brengen naar maximaal 4 à 5 meter. Bijkomend voordeel is dat de nieuwe klei- en leembodem veel geschikter is voor vis dan de oorspronkelijke, schrale grindbodem. De cursus vijverbeheer die we hebben gevolgd bij Sportvisserij Nederland heeft ons veel kennis opgeleverd over water- en visstandbeheer”, zegt Beelen.
AAN-, VER- EN TERUGKOOP
Waar vijver 3 en 4 werden aangekocht met een onderliggende hypotheek – Beelen: “Daar hebben we als vereniging flink voor gespaard.” – ging ’t Alvertje bij vijver 5 anders te werk. “Bij de aankoop van de grond voor die vijver is afgesproken dat de ontgronder eigenaar werd zodra de werkzaamheden startten. Daarbij is notarieel vastgelegd dat wij de grond na afronding van het project terug kunnen kopen.Uiteraard voor een lager bedrag per vierkante meter omdat er al zand en grind is gewonnen”, legt Beelen uit. Momenteel wordt er gewerkt aan deze vijver, die eind 2026 wordt opgeleverd. “Dit is het laatste project, want we lopen tegen onze grenzen aan”, zegt Cornelissen.