in de schijnwerpers
‘ER IS zoveel MEER DAN
COMPUTERS EN MOBIELTJES’
De hengelsport drijft op de inzet van vrijwilligers. Zowel verenigingen, federaties als Sportvisserij Nederland kunnen niet zonder de hulp van enthousiaste sportvissers. Ben jij na het lezen van dit artikel ook geïnspireerd om je steentje bij te dragen? Neem dan contact op met je hengelsportvereniging of -federatie.
VISmeester Arie van Loon (63) geeft al jaren vislessen, zo’n 30 tot 35 per jaar. “Het is ontzettend leuk om de jeugd te laten zien dat er meer is dan computers en mobieltjes. Die stralende gezichten als ze voor het eerst een vis vangen zijn onbetaalbaar.” In eerste instantie gaf Van Loon alleen les aan kinderen van PIT kinderopvang & onderwijs in Zwijndrecht. “Daar werkte ik als medewerker van de facilitaire dienst. Samen met mijn vriend en collega Roger verzorgde ik vislessen. Iemand bij Sportvisserij Nederland hoorde dit en vroeg of we officiële VISmeesters wilden worden.” Inmiddels is Van Loon ‘gediplomeerd’ en zijn werkgebied flink uitgebreid. “Tegenwoordig ben ik niet alleen binnen mijn eigen regio (Hendrik-Ido-Ambacht) actief, maar ook in de Drechtsteden, Krimpenerwaard en zelfs in de buurt van Gouda. Er is een tekort aan VISmeesters, dus ik spring bij waar ik kan.”
ZWERFVUIL OPRUIMEN
Elke visles bestaat uit een theorie- en een praktijkdeel. “In de ochtend vertel ik in de klas van alles over de biologie van vissen en de natuur onder water. Zo leg ik uit welke soorten er zijn en hoe je verantwoord vist. ’s Middags gaat de les verder aan de waterkant. Daar is de visherkenningskaart altijd een groot succes. Met behulp daarvan kunnen kinderen ontdekken wat voor vis ze hebben gevangen.” Na afloop van de visles ruimen de kinderen samen de plek op waar ze hebben gevist. Gewapend met een vuilniszak, handschoenen en een grijpstok verzamelen ze het zwerfvuil langs de waterkant. “Dit vinden ze vaak bijna net zo leuk als het vissen zelf”, lacht Van Loon. “Zo leren ze spelenderwijs dat ze zuinig moeten zijn op de natuur en zelf een steentje kunnen bijdragen.”
PLEZIER ÉN KRACHT
Het werk als VISmeester geeft Van Loon niet alleen plezier, maar ook kracht. Toen hij 2,5 jaar geleden ernstig ziek werd, heeft het vissen hem erdoorheen gesleept. “Ik had kanker en nog maximaal een jaar te leven. Mijn wereld stond op zijn kop. Toen het Erasmus MC me vroeg om deel te nemen aan een experimentele behandeling, zei ik direct ja.” De behandeling sloeg aan en Van Loon is genezen. “Het was een zware tijd, maar de vislessen liet ik zo veel mogelijk doorgaan. Die plande ik altijd in de week vóór een nieuwe chemokuur. De momenten dat ik aan de waterkant stond, hielden me op de been.” Sinds zijn genezing is Van Loon weer volop actief. Niet alleen als VISmeester, maar ook als bestuurslid van de Verenigde Hengelsport Regio Dordt (VHRD). Hij is tevens actief voor de jeugdafdelingen van de VHRD en de Verenigde Alblasserdamse Hengelaars. Dat kost aardig wat tijd, maar Van Loon krijgt er ook ontzettend veel voor terug. “Ik vind het een eer dat ik de jeugd enthousiast mag maken voor de hengelsport. Dat geeft me erg veel voldoening.”
in de schijnwerpers
‘ER IS zoveel MEER DAN
COMPUTERS EN MOBIELTJES’
De hengelsport drijft op de inzet van vrijwilligers. Zowel verenigingen, federaties als Sportvisserij Nederland kunnen niet zonder de hulp van enthousiaste sportvissers. Ben jij na het lezen van dit artikel ook geïnspireerd om je steentje bij te dragen? Neem dan contact op met je hengelsportvereniging of -federatie.
VISmeester Arie van Loon (63) geeft al jaren vislessen, zo’n 30 tot 35 per jaar. “Het is ontzettend leuk om de jeugd te laten zien dat er meer is dan computers en mobieltjes. Die stralende gezichten als ze voor het eerst een vis vangen zijn onbetaalbaar.” In eerste instantie gaf Van Loon alleen les aan kinderen van PIT kinderopvang & onderwijs in Zwijndrecht. “Daar werkte ik als medewerker van de facilitaire dienst. Samen met mijn vriend en collega Roger verzorgde ik vislessen. Iemand bij Sportvisserij Nederland hoorde dit en vroeg of we officiële VISmeesters wilden worden.” Inmiddels is Van Loon ‘gediplomeerd’ en zijn werkgebied flink uitgebreid. “Tegenwoordig ben ik niet alleen binnen mijn eigen regio (Hendrik-Ido-Ambacht) actief, maar ook in de Drechtsteden, Krimpenerwaard en zelfs in de buurt van Gouda. Er is een tekort aan VISmeesters, dus ik spring bij waar ik kan.”
ZWERFVUIL OPRUIMEN
Elke visles bestaat uit een theorie- en een praktijkdeel. “In de ochtend vertel ik in de klas van alles over de biologie van vissen en de natuur onder water. Zo leg ik uit welke soorten er zijn en hoe je verantwoord vist. ’s Middags gaat de les verder aan de waterkant. Daar is de visherkenningskaart altijd een groot succes. Met behulp daarvan kunnen kinderen ontdekken wat voor vis ze hebben gevangen.” Na afloop van de visles ruimen de kinderen samen de plek op waar ze hebben gevist. Gewapend met een vuilniszak, handschoenen en een grijpstok verzamelen ze het zwerfvuil langs de waterkant. “Dit vinden ze vaak bijna net zo leuk als het vissen zelf”, lacht Van Loon. “Zo leren ze spelenderwijs dat ze zuinig moeten zijn op de natuur en zelf een steentje kunnen bijdragen.”
PLEZIER ÉN KRACHT
Het werk als VISmeester geeft Van Loon niet alleen plezier, maar ook kracht. Toen hij 2,5 jaar geleden ernstig ziek werd, heeft het vissen hem erdoorheen gesleept. “Ik had kanker en nog maximaal een jaar te leven. Mijn wereld stond op zijn kop. Toen het Erasmus MC me vroeg om deel te nemen aan een experimentele behandeling, zei ik direct ja.” De behandeling sloeg aan en Van Loon is genezen. “Het was een zware tijd, maar de vislessen liet ik zo veel mogelijk doorgaan. Die plande ik altijd in de week vóór een nieuwe chemokuur. De momenten dat ik aan de waterkant stond, hielden me op de been.” Sinds zijn genezing is Van Loon weer volop actief. Niet alleen als VISmeester, maar ook als bestuurslid van de Verenigde Hengelsport Regio Dordt (VHRD). Hij is tevens actief voor de jeugdafdelingen van de VHRD en de Verenigde Alblasserdamse Hengelaars. Dat kost aardig wat tijd, maar Van Loon krijgt er ook ontzettend veel voor terug. “Ik vind het een eer dat ik de jeugd enthousiast mag maken voor de hengelsport. Dat geeft me erg veel voldoening.”