GEZELLIGHEID
STRIJD &
NK KUSTVISSEN KOPPEL:
TEKST: MARTIJN KATSMAN > FOTOGRAFIE: SANDER BOER
Het vissen van wedstrijden aan zee gebeurt vaak individueel of als team. Sinds 2023 kan dit ook in koppelverband. Na een geslaagde eerste editie stond het NK Kustvissen Koppel dit jaar wederom op de wedstrijdagenda. Op de stranden van Noordwijk, Domburg en Ter Heijde streden 84 koppels om de titel. Dat betrof een gemixt gezelschap van amateurs en internationals. Voor de één stond een ontspannen visdag voorop, de ander ging voor niets minder dan het goud. Voorafgaand aan de derde en laatste wedstrijd van deze competitie spraken we vijf van de ruim tachtig koppels. Dit om te achterhalen waarom zij deelnamen aan het NK Kustvissen Koppel.
berend ravenstein: ‘we gaan echt voor het plezier, doen ons best en kijken hoe het allemaal werkt’
BEREND EN
JARI DUINDAM
De helende werking van je hoofd leegmaken tijdens een dag aan de waterkant kun je wel proberen uit te leggen aan niet-vissers, maar je moet het ervaren om te weten wat dit precies inhoudt. Iemand die daarover kan meepraten, is Helma Ravenstein. Zij werd door haar man Berend warmgemaakt voor deze tak van sport. Nu ze beiden gepensioneerd zijn vissen ze altijd samen. Het NK Kustvissen Koppel is de eerste wedstrijd die ze samen vissen. “Puur als hobby en voor de lol”, zegt Berend bescheiden.
ONTSPANNING & QUALITY TIME
Voor het begin van hun gezamenlijke passie moeten we terug naar 2006. “Toentertijd had mijn vrouw tijdens haar werk last van stress”, zegt Berend. “Aangezien ik mijn hele leven al vis, zei ik tegen Helma dat ze een keer mee moest gaan. Ze was meteen verkocht. We vissen nu zowel in zoet als zout water.” Het gaat puur om de ontspanning en de quality time samen, maar voor een klein beetje gezonde rivaliteit is er in huize Ravenstein zeker wel ruimte. “Die wedstrijdjes wint mijn vrouw eigenlijk altijd: zij vist op alles wat langskomt, ik mik juist op de grotere vissen”, luidt het excuus van Berend.
DRAMATISCH BEGIN, DAARNA IETSJE BETER
Aangezien het in de winter op het binnenwater volgens Ravenstein niet echt een vetpot is en ze de horizon eens wilden verbreden, besloten ze om mee te doen aan het NK Koppel Kustvissen. “Hoewel ik zoute ervaring heb vanaf het strand en de boot, is dit de eerste keer aan zee in wedstrijdverband. We hebben ter voorbereiding een paar keer geoefend op het strand en verschillende onderlijnen geprobeerd, maar verder niets speciaals gedaan.” Of het aan de voorbereiding lag is niet met 100% zekerheid te zeggen, maar de vangsten bij de eerste twee wedstrijden vielen ietwat tegen. “De eerste keer was dramatisch: toen hebben we één visje gevangen”, zegt Berend. “De tweede wedstrijd verliep al ietsje beter, maar het gaat ons ook niet om een hoge klassering. We gaan echt voor het plezier, doen ons best en kijken hoe het allemaal werkt. Misschien dat we dan volgend jaar iets meer vis vangen. Maar het is heel gezellig en we hebben een mooi uitje.”
BEREND EN
HELMA RAVENSTEIN
De helende werking van je hoofd leegmaken tijdens een dag aan de waterkant kun je wel proberen uit te leggen aan niet-vissers, maar je moet het ervaren om te weten wat dit precies inhoudt. Iemand die daarover kan meepraten, is Helma Ravenstein. Zij werd door haar man Berend warmgemaakt voor deze tak van sport. Nu ze beiden gepensioneerd zijn vissen ze altijd samen. Het NK Kustvissen Koppel is de eerste wedstrijd die ze samen vissen. “Puur als hobby en voor de lol”, zegt Berend bescheiden.
ONTSPANNING & QUALITY TIME
Voor het begin van hun gezamenlijke passie moeten we terug naar 2006. “Toentertijd had mijn vrouw tijdens haar werk last van stress”, zegt Berend. “Aangezien ik mijn hele leven al vis, zei ik tegen Helma dat ze een keer mee moest gaan. Ze was meteen verkocht. We vissen nu zowel in zoet als zout water.” Het gaat puur om de ontspanning en de quality time samen, maar voor een klein beetje gezonde rivaliteit is er in huize Ravenstein zeker wel ruimte. “Die wedstrijdjes wint mijn vrouw eigenlijk altijd: zij vist op alles wat langskomt, ik mik juist op de grotere vissen”, luidt het excuus van Berend.
DRAMATISCH BEGIN, DAARNA IETSJE BETER
Aangezien het in de winter op het binnenwater volgens Ravenstein niet echt een vetpot is en ze de horizon eens wilden verbreden, besloten ze om mee te doen aan het NK Koppel Kustvissen. “Hoewel ik zoute ervaring heb vanaf het strand en de boot, is dit de eerste keer aan zee in wedstrijdverband. We hebben ter voorbereiding een paar keer geoefend op het strand en verschillende onderlijnen geprobeerd, maar verder niets speciaals gedaan.” Of het aan de voorbereiding lag is niet met 100% zekerheid te zeggen, maar de vangsten bij de eerste twee wedstrijden vielen ietwat tegen. “De eerste keer was dramatisch: toen hebben we één visje gevangen”, zegt Berend. “De tweede wedstrijd verliep al ietsje beter, maar het gaat ons ook niet om een hoge klassering. We gaan echt voor het plezier, doen ons best en kijken hoe het allemaal werkt. Misschien dat we dan volgend jaar iets meer vis vangen. Maar het is heel gezellig en we hebben een mooi uitje.”
BEREND EN
HELMA RAVENSTEIN
De helende werking van je hoofd leegmaken tijdens een dag aan de waterkant kun je wel proberen uit te leggen aan niet-vissers, maar je moet het ervaren om te weten wat dit precies inhoudt. Iemand die daarover kan meepraten, is Helma Ravenstein. Zij werd door haar man Berend warmgemaakt voor deze tak van sport. Nu ze beiden gepensioneerd zijn vissen ze altijd samen. Het NK Kustvissen Koppel is de eerste wedstrijd die ze samen vissen. “Puur als hobby en voor de lol”, zegt Berend bescheiden.
ONTSPANNING & QUALITY TIME
Voor het begin van hun gezamenlijke passie moeten we terug naar 2006. “Toentertijd had mijn vrouw tijdens haar werk last van stress”, zegt Berend. “Aangezien ik mijn hele leven al vis, zei ik tegen Helma dat ze een keer mee moest gaan. Ze was meteen verkocht. We vissen nu zowel in zoet als zout water.” Het gaat puur om de ontspanning en de quality time samen, maar voor een klein beetje gezonde rivaliteit is er in huize Ravenstein zeker wel ruimte. “Die wedstrijdjes wint mijn vrouw eigenlijk altijd: zij vist op alles wat langskomt, ik mik juist op de grotere vissen”, luidt het excuus van Berend.
DRAMATISCH BEGIN, DAARNA IETSJE BETER
Aangezien het in de winter op het binnenwater volgens Ravenstein niet echt een vetpot is en ze de horizon eens wilden verbreden, besloten ze om mee te doen aan het NK Koppel Kustvissen. “Hoewel ik zoute ervaring heb vanaf het strand en de boot, is dit de eerste keer aan zee in wedstrijdverband. We hebben ter voorbereiding een paar keer geoefend op het strand en verschillende onderlijnen geprobeerd, maar verder niets speciaals gedaan.” Of het aan de voorbereiding lag is niet met 100% zekerheid te zeggen, maar de vangsten bij de eerste twee wedstrijden vielen ietwat tegen. “De eerste keer was dramatisch: toen hebben we één visje gevangen”, zegt Berend. “De tweede wedstrijd verliep al ietsje beter, maar het gaat ons ook niet om een hoge klassering. We gaan echt voor het plezier, doen ons best en kijken hoe het allemaal werkt. Misschien dat we dan volgend jaar iets meer vis vangen. Maar het is heel gezellig en we hebben een mooi uitje.”
Mathias Baas.
Pedro Baas.
MATHIAS EN PEDRO BAAS
De Zeeuwse broers Mathias en Pedro Baas hoeven niet ver te rijden om zich klaar te stomen voor het NK Kustvissen Koppel. De Wester- en Oosterschelde bevinden zich zowat op loopafstand van hun woningen, naar de Zeeuwse stranden is het een goed half uur rijden. In de zoute wedstrijduitslagen hoef je dan ook niet lang te zoeken voordat je de naam van een van de twee broers tegenkomt. Of naast elkaar: want zodra er een koppelwedstrijd wordt georganiseerd, zijn Mathias en Pedro samen van de partij.
LEUKSTE WEDSTRIJDVORM
“Het koppelvissen vinden wij de leukste wedstrijdvorm”, zegt Mathias vanuit Ierland, vlak voor de podiumceremonie met Team Holland dat beslag legde op het zilver bij het WK Kustvissen in de categorie tot 21 jaar. Succes is Baas wel gewend. Drie jaar geleden kroonde Mathias zich tot individueel wereldkampioen U21. Ook tijdens het NK Kustvissen Koppel is de eerste plaats het doel. “Het leuke is dat je allebei wat anders kunt proberen, en zo ontdekt wat wel en wat niet werkt. We maken van tevoren een plan en gaan daar voor de volle 100% voor. Als dit goed uitpakt, is dat natuurlijk heel mooi.”
IN GOEDE HARMONIE
Bij broers kan – als je ze niet kent – niet met zekerheid worden gezegd dat tijdens het vissen van de wedstrijd alles in een goede sfeer verloopt. Daar hoef je je bij de familie Baas echter geen zorgen over te maken. “Bij ons verloopt alles in goede harmonie”, verzekert Mathias. “We zijn natuurlijk allebei wel fanatiek, maar doen het ook echt voor ons plezier.” De pret begint al in aanloop naar de wedstrijd. “Dan hebben we nog iets meer contact dan anders. We bedenken de strategie en knopen samen onderlijnen. Verder hopen we altijd op mooi weer en gezelligheid. Als we dan ook nog wat vangen, is het helemaal een topdag.”
ELKAAR AANVULLEN
Toch blijven de broers wedstrijdvissers pur sang. Zodra de onderlijn in het water ligt, gaat het om vis vangen. Daar slagen Mathias en Pedro vaak aardig in, vooral omdat ze hun eigen ding doen. “We zijn echt verschillende typen vissers. Mijn broer is veel meer van het kort onder de kant vissen, grote afstanden zijn meer mijn ding. Zo vullen we elkaar goed aan. Tijdens wedstrijden blijven we ook van alles uitproberen. Het is soms echt zoeken naar de vis en hoe die te verleiden, maar dat maakt het spelletje juist zo leuk.”
CORNÉ EN BJORN MIES
“Vissen met je zoon is het mooiste wat er is.” De stem van Berend Duindam slaat zowat over van enthousiasme. Hij is een sportvisser in hart en nieren en heeft zijn passie overgebracht op zijn zoon. “Jari is nu 21. Op zijn negende heb ik hem voor het eerst meegenomen. Lekker met een vast stokkie. Op een leuke manier heb ik hem langzaam kennis laten maken met de hengelsport. Gewoon met lekker weer een visje vangen. Als je een dag in de regen staat en niks vangt, is de lol er snel af.”
METEEN VERKOCHT
Na eerst een poos op het zoete water te hebben gevist, trokken vader en zoon Duindam vervolgens naar het strand. Min of meer toevallig kwam Berend ooit in aanraking met de strandvisserij. “Na een hoop karpers en snoekbaarzen te hebben gevangen, ben ik een keer naar het strand gegaan. Daar stond een man te vissen die me echt alles heeft uitgelegd. Bij mijn eerste strandsessie die op deze ‘cursusdag’ volgde, heb ik meteen wat gevangen. Toen was ik direct verkocht.”
BLOEDFANATIEK
Kom bij Berend en Jari niet aan met de Olympische gedachte. Ze zijn bloedfanatiek en willen winnen. “We gaan niet naar de waterkant om niks te vangen. Ik vis weleens wedstrijden waarbij er twaalf tuigen klaarliggen. We proberen van alles en schakelen zo snel mogelijk. Heel veel mensen denken dat het simpel is: een paternoster ingooien en daarna vanzelf vis vangen. Maar zo werkt het niet. Wij maken keuzes en doen dat zo snel mogelijk. Het is ook echt een sport, anders doe je niet mee aan een NK. Gezellig? Allemaal bullshit, iedereen wil winnen.”
SAMEN PRESTEREN
Ondanks zijn fanatisme is Berend Duindam geen (te) fanatieke voetbalvader die schreeuwend langs de (vloed)lijn staat. “We hebben een ontzettend goede band. Dat moet ook wel om aan het NK Koppel mee te kunnen doen. We zijn samen verantwoordelijk en vangen samen vis. Stel dat die ver weg zit, dan geeft Jari mij zijn hengel en begin ik te ‘kegelen’. Je moet elkaars sterke punten benutten.”
INHAALSLAG
Met dertig jaar leeftijdsverschil heeft Berend een stuk meer sportviservaring dan zijn zoon. Maar Duindam junior wordt steeds beter “Ook omdat hij hele goede begeleiding krijgt. En ik leer op mijn beurt weer van hem. Het vissen met dunnere lijnen heeft hij me echt bijgebracht. Hoe hij een klein botje eruit peutert, dat kon ik voorheen niet. Ik ben meer van het zware werk. Maar ik kan hem nog altijd hebben hoor”, zegt Duindam senior lachend.
Elaine Vredenburg.
Linda van de Velde.
LINDA VAN DE VELDE & ELAINE VREDENBURG
Dat Linda van de Velde en Elaine Vredenburg aan deze competitie deelnemen is voor hen niet meer dan vanzelfsprekend. Beide dames zitten in Team Holland kustvissen dames en aan koppelwedstrijden doen ze zoveel mogelijk mee. Linda en Elaine zijn goede vriendinnen en naar eigen zeggen ‘perfect op elkaar ingespeeld’. Linda: “Ik werp met links, Elaine met rechts. We hebben ook verschillende kwaliteiten. Zo kan ik net wat verder gooien. Dus als de vis iets verder weg zit, werp ik in en draait Elaine binnen. Het leuke van koppelwedstrijden is dat je elkaar mag helpen. En bij ons loopt dat gewoon lekker.”
VOORBEREIDING
Dat gaat natuurlijk niet vanzelf. Zo steken ze de nodige tijd en energie in de voorbereiding van een koppelwedstrijd. Behalve dat ze elkaar wekelijks als vriendinnen spreken – ‘dan gaat het 90% van de tijd alsnog over vissen’ – overleggen ze ook volop in de aanloop naar wedstrijden. “Van bepaalde stekken weet je uit ervaring vaak al wel het een en ander, maar de vis zit nooit op dezelfde plek. Daarom moet je op alles voorbereid zijn. We overleggen over welke lijnen en onderlijnen we gaan gebruiken, over welke tactiek we zullen volgen; eigenlijk over van alles wat we mogelijk in de wedstrijd kunnen tegenkomen.
‘MANNENSPORT’
Hoewel er steeds meer vrouwen vissen, is het nog steeds een mannensport. Last heeft Van de Velde daar niet van, maar als de dames meer vangen dan de mannen krijgen ze toch weleens wat te horen. “Er zijn mannen die het simpelweg niet leuk vinden als wij ze verslaan. Dan komt dat machogedrag naar boven. Terwijl het niet zo is dat je als vrouw per definitie een minder goede sportvisser bent dan een man. Mannen kunnen in de regel verder gooien, maar dat is het mijns inziens dan ook.”
AAN ÉÉN WOORD GENOEG
Tijdens een koppelwedstrijd vis je intensief samen. Daar ziet Linda wel een mogelijk verschil tussen mannen en vrouwen. “Onderlinge irritaties komen bij elk koppel voor. Onder vrouwen is het wel erg moeilijk om dat direct te zeggen. Het gebeurt dan vaak achter de rug om.” Van de Velde en Vredenburg vissen al zo lang samen dat zij aan één woord genoeg hebben – of zelfs aan minder. “Als ik zie dat ze haar visjes niet vangt, ga ik niet zeggen dat ze het niet goed doet. Dan geef ik haar een onderlijn waar ik wel mee vang. Je moet alle info delen. Anders ben je een individuele visser.”
GEZELLIGHEID
NK KUSTVISSEN KOPPEL:
Het vissen van wedstrijden aan zee gebeurt vaak individueel of als team. Sinds 2023 kan dit ook in koppelverband. Na een geslaagde eerste editie stond het NK Kustvissen Koppel dit jaar wederom op de wedstrijdagenda. Op de stranden van Noordwijk, Domburg en Ter Heijde streden 84 koppels om de titel. Dat betrof een gemixt gezelschap van amateurs en internationals. Voor de één stond een ontspannen visdag voorop, de ander ging voor niets minder dan het goud. Voorafgaand aan de derde en laatste wedstrijd van deze competitie spraken we vijf van de ruim tachtig koppels. Dit om te achterhalen waarom zij deelnamen aan het NK Kustvissen Koppel.
STRIJD &
TEKST: MARTIJN KATSMAN
FOTOGRAFIE: SANDER BOER
BEREND EN
JARI DUINDAM
De helende werking van je hoofd leegmaken tijdens een dag aan de waterkant kun je wel proberen uit te leggen aan niet-vissers, maar je moet het ervaren om te weten wat dit precies inhoudt. Iemand die daarover kan meepraten, is Helma Ravenstein. Zij werd door haar man Berend warmgemaakt voor deze tak van sport. Nu ze beiden gepensioneerd zijn vissen ze altijd samen. Het NK Kustvissen Koppel is de eerste wedstrijd die ze samen vissen. “Puur als hobby en voor de lol”, zegt Berend bescheiden.
ONTSPANNING & QUALITY TIME
Voor het begin van hun gezamenlijke passie moeten we terug naar 2006. “Toentertijd had mijn vrouw tijdens haar werk last van stress”, zegt Berend. “Aangezien ik mijn hele leven al vis, zei ik tegen Helma dat ze een keer mee moest gaan. Ze was meteen verkocht. We vissen nu zowel in zoet als zout water.” Het gaat puur om de ontspanning en de quality time samen, maar voor een klein beetje gezonde rivaliteit is er in huize Ravenstein zeker wel ruimte. “Die wedstrijdjes wint mijn vrouw eigenlijk altijd: zij vist op alles wat langskomt, ik mik juist op de grotere vissen”, luidt het excuus van Berend.
DRAMATISCH BEGIN, DAARNA IETSJE BETER
Aangezien het in de winter op het binnenwater volgens Ravenstein niet echt een vetpot is en ze de horizon eens wilden verbreden, besloten ze om mee te doen aan het NK Koppel Kustvissen. “Hoewel ik zoute ervaring heb vanaf het strand en de boot, is dit de eerste keer aan zee in wedstrijdverband. We hebben ter voorbereiding een paar keer geoefend op het strand en verschillende onderlijnen geprobeerd, maar verder niets speciaals gedaan.” Of het aan de voorbereiding lag is niet met 100% zekerheid te zeggen, maar de vangsten bij de eerste twee wedstrijden vielen ietwat tegen. “De eerste keer was dramatisch: toen hebben we één visje gevangen”, zegt Berend. “De tweede wedstrijd verliep al ietsje beter, maar het gaat ons ook niet om een hoge klassering. We gaan echt voor het plezier, doen ons best en kijken hoe het allemaal werkt. Misschien dat we dan volgend jaar iets meer vis vangen. Maar het is heel gezellig en we hebben een mooi uitje.”
CORNÉ EN BJORN MIES
“Vissen met je zoon is het mooiste wat er is.” De stem van Berend Duindam slaat zowat over van enthousiasme. Hij is een sportvisser in hart en nieren en heeft zijn passie overgebracht op zijn zoon. “Jari is nu 21. Op zijn negende heb ik hem voor het eerst meegenomen. Lekker met een vast stokkie. Op een leuke manier heb ik hem langzaam kennis laten maken met de hengelsport. Gewoon met lekker weer een visje vangen. Als je een dag in de regen staat en niks vangt, is de lol er snel af.”
METEEN VERKOCHT
Na eerst een poos op het zoete water te hebben gevist, trokken vader en zoon Duindam vervolgens naar het strand. Min of meer toevallig kwam Berend ooit in aanraking met de strandvisserij. “Na een hoop karpers en snoekbaarzen te hebben gevangen, ben ik een keer naar het strand gegaan. Daar stond een man te vissen die me echt alles heeft uitgelegd. Bij mijn eerste strandsessie die op deze ‘cursusdag’ volgde, heb ik meteen wat gevangen. Toen was ik direct verkocht.”
BLOEDFANATIEK
Kom bij Berend en Jari niet aan met de Olympische gedachte. Ze zijn bloedfanatiek en willen winnen. “We gaan niet naar de waterkant om niks te vangen. Ik vis weleens wedstrijden waarbij er twaalf tuigen klaarliggen. We proberen van alles en schakelen zo snel mogelijk. Heel veel mensen denken dat het simpel is: een paternoster ingooien en daarna vanzelf vis vangen. Maar zo werkt het niet. Wij maken keuzes en doen dat zo snel mogelijk. Het is ook echt een sport, anders doe je niet mee aan een NK. Gezellig? Allemaal bullshit, iedereen wil winnen.”
SAMEN PRESTEREN
Ondanks zijn fanatisme is Berend Duindam geen (te) fanatieke voetbalvader die schreeuwend langs de (vloed)lijn staat. “We hebben een ontzettend goede band. Dat moet ook wel om aan het NK Koppel mee te kunnen doen. We zijn samen verantwoordelijk en vangen samen vis. Stel dat die ver weg zit, dan geeft Jari mij zijn hengel en begin ik te ‘kegelen’. Je moet elkaars sterke punten benutten.”
INHAALSLAG
Met dertig jaar leeftijdsverschil heeft Berend een stuk meer sportviservaring dan zijn zoon. Maar Duindam junior wordt steeds beter “Ook omdat hij hele goede begeleiding krijgt. En ik leer op mijn beurt weer van hem. Het vissen met dunnere lijnen heeft hij me echt bijgebracht. Hoe hij een klein botje eruit peutert, dat kon ik voorheen niet. Ik ben meer van het zware werk. Maar ik kan hem nog altijd hebben hoor”, zegt Duindam senior lachend.
Mathias Baas.
Pedro Baas.
MATHIAS EN PEDRO BAAS
De Zeeuwse broers Mathias en Pedro Baas hoeven niet ver te rijden om zich klaar te stomen voor het NK Kustvissen Koppel. De Wester- en Oosterschelde bevinden zich zowat op loopafstand van hun woningen, naar de Zeeuwse stranden is het een goed half uur rijden. In de zoute wedstrijduitslagen hoef je dan ook niet lang te zoeken voordat je de naam van een van de twee broers tegenkomt. Of naast elkaar: want zodra er een koppelwedstrijd wordt georganiseerd, zijn Mathias en Pedro samen van de partij.
LEUKSTE WEDSTRIJDVORM
“Het koppelvissen vinden wij de leukste wedstrijdvorm”, zegt Mathias vanuit Ierland, vlak voor de podiumceremonie met Team Holland dat beslag legde op het zilver bij het WK Kustvissen in de categorie tot 21 jaar. Succes is Baas wel gewend. Drie jaar geleden kroonde Mathias zich tot individueel wereldkampioen U21. Ook tijdens het NK Kustvissen Koppel is de eerste plaats het doel. “Het leuke is dat je allebei wat anders kunt proberen, en zo ontdekt wat wel en wat niet werkt. We maken van tevoren een plan en gaan daar voor de volle 100% voor. Als dit goed uitpakt, is dat natuurlijk heel mooi.”
IN GOEDE HARMONIE
Bij broers kan – als je ze niet kent – niet met zekerheid worden gezegd dat tijdens het vissen van de wedstrijd alles in een goede sfeer verloopt. Daar hoef je je bij de familie Baas echter geen zorgen over te maken. “Bij ons verloopt alles in goede harmonie”, verzekert Mathias. “We zijn natuurlijk allebei wel fanatiek, maar doen het ook echt voor ons plezier.” De pret begint al in aanloop naar de wedstrijd. “Dan hebben we nog iets meer contact dan anders. We bedenken de strategie en knopen samen onderlijnen. Verder hopen we altijd op mooi weer en gezelligheid. Als we dan ook nog wat vangen, is het helemaal een topdag.”
ELKAAR AANVULLEN
Toch blijven de broers wedstrijdvissers pur sang. Zodra de onderlijn in het water ligt, gaat het om vis vangen. Daar slagen Mathias en Pedro vaak aardig in, vooral omdat ze hun eigen ding doen. “We zijn echt verschillende typen vissers. Mijn broer is veel meer van het kort onder de kant vissen, grote afstanden zijn meer mijn ding. Zo vullen we elkaar goed aan. Tijdens wedstrijden blijven we ook van alles uitproberen. Het is soms echt zoeken naar de vis en hoe die te verleiden, maar dat maakt het spelletje juist zo leuk.”
BEREND EN
HELMA RAVENSTEIN
De helende werking van je hoofd leegmaken tijdens een dag aan de waterkant kun je wel proberen uit te leggen aan niet-vissers, maar je moet het ervaren om te weten wat dit precies inhoudt. Iemand die daarover kan meepraten, is Helma Ravenstein. Zij werd door haar man Berend warmgemaakt voor deze tak van sport. Nu ze beiden gepensioneerd zijn vissen ze altijd samen. Het NK Kustvissen Koppel is de eerste wedstrijd die ze samen vissen. “Puur als hobby en voor de lol”, zegt Berend bescheiden.
ONTSPANNING & QUALITY TIME
Voor het begin van hun gezamenlijke passie moeten we terug naar 2006. “Toentertijd had mijn vrouw tijdens haar werk last van stress”, zegt Berend. “Aangezien ik mijn hele leven al vis, zei ik tegen Helma dat ze een keer mee moest gaan. Ze was meteen verkocht. We vissen nu zowel in zoet als zout water.” Het gaat puur om de ontspanning en de quality time samen, maar voor een klein beetje gezonde rivaliteit is er in huize Ravenstein zeker wel ruimte. “Die wedstrijdjes wint mijn vrouw eigenlijk altijd: zij vist op alles wat langskomt, ik mik juist op de grotere vissen”, luidt het excuus van Berend.
DRAMATISCH BEGIN, DAARNA IETSJE BETER
Aangezien het in de winter op het binnenwater volgens Ravenstein niet echt een vetpot is en ze de horizon eens wilden verbreden, besloten ze om mee te doen aan het NK Koppel Kustvissen. “Hoewel ik zoute ervaring heb vanaf het strand en de boot, is dit de eerste keer aan zee in wedstrijdverband. We hebben ter voorbereiding een paar keer geoefend op het strand en verschillende onderlijnen geprobeerd, maar verder niets speciaals gedaan.” Of het aan de voorbereiding lag is niet met 100% zekerheid te zeggen, maar de vangsten bij de eerste twee wedstrijden vielen ietwat tegen. “De eerste keer was dramatisch: toen hebben we één visje gevangen”, zegt Berend. “De tweede wedstrijd verliep al ietsje beter, maar het gaat ons ook niet om een hoge klassering. We gaan echt voor het plezier, doen ons best en kijken hoe het allemaal werkt. Misschien dat we dan volgend jaar iets meer vis vangen. Maar het is heel gezellig en we hebben een mooi uitje.”
berend ravenstein: ‘we gaan echt voor het plezier, doen ons best en kijken hoe het allemaal werkt’
Elaine Vredenburg.
Linda van de Velde.
LINDA VAN DE VELDE & ELAINE VREDENBURG
Dat Linda van de Velde en Elaine Vredenburg aan deze competitie deelnemen is voor hen niet meer dan vanzelfsprekend. Beide dames zitten in Team Holland kustvissen dames en aan koppelwedstrijden doen ze zoveel mogelijk mee. Linda en Elaine zijn goede vriendinnen en naar eigen zeggen ‘perfect op elkaar ingespeeld’. Linda: “Ik werp met links, Elaine met rechts. We hebben ook verschillende kwaliteiten. Zo kan ik net wat verder gooien. Dus als de vis iets verder weg zit, werp ik in en draait Elaine binnen. Het leuke van koppelwedstrijden is dat je elkaar mag helpen. En bij ons loopt dat gewoon lekker.”
VOORBEREIDING
Dat gaat natuurlijk niet vanzelf. Zo steken ze de nodige tijd en energie in de voorbereiding van een koppelwedstrijd. Behalve dat ze elkaar wekelijks als vriendinnen spreken – ‘dan gaat het 90% van de tijd alsnog over vissen’ – overleggen ze ook volop in de aanloop naar wedstrijden. “Van bepaalde stekken weet je uit ervaring vaak al wel het een en ander, maar de vis zit nooit op dezelfde plek. Daarom moet je op alles voorbereid zijn. We overleggen over welke lijnen en onderlijnen we gaan gebruiken, over welke tactiek we zullen volgen; eigenlijk over van alles wat we mogelijk in de wedstrijd kunnen tegenkomen.
‘MANNENSPORT’
Hoewel er steeds meer vrouwen vissen, is het nog steeds een mannensport. Last heeft Van de Velde daar niet van, maar als de dames meer vangen dan de mannen krijgen ze toch weleens wat te horen. “Er zijn mannen die het simpelweg niet leuk vinden als wij ze verslaan. Dan komt dat machogedrag naar boven. Terwijl het niet zo is dat je als vrouw per definitie een minder goede sportvisser bent dan een man. Mannen kunnen in de regel verder gooien, maar dat is het mijns inziens dan ook.”
AAN ÉÉN WOORD GENOEG
Tijdens een koppelwedstrijd vis je intensief samen. Daar ziet Linda wel een mogelijk verschil tussen mannen en vrouwen. “Onderlinge irritaties komen bij elk koppel voor. Onder vrouwen is het wel erg moeilijk om dat direct te zeggen. Het gebeurt dan vaak achter de rug om.” Van de Velde en Vredenburg vissen al zo lang samen dat zij aan één woord genoeg hebben – of zelfs aan minder. “Als ik zie dat ze haar visjes niet vangt, ga ik niet zeggen dat ze het niet goed doet. Dan geef ik haar een onderlijn waar ik wel mee vang. Je moet alle info delen. Anders ben je een individuele visser.”